O CONTROL

Unha das preguntas máis interesantes que se formulan estes días a conta da que está caendo é esta: ¿quen controla ás axencias de cualificación dos riscos financeiros? As cualificacións destas axencias en relación con Grecia, primeiro, Portugal, despois e agora nada menos que con EEUU pon en pé de guerra aos mercados e axitan con intensidade a calidade da débeda soberana dalgúns países. Pois ben, estas axencias, polo menos polo momento, non responden ante ninguén das súas actuacións. As súas decisións son, por iso, inapelables.
As axencias de rating máis importantes, nacidas a principios do século pasado, xorden vinculadas ao dólar e a líbra esterlina e, a pesar da irrecurribilidad das súas decisións, a día de hoxe valoran a solvencia dos países da zona euro. É dicir, non só se trata de institucións que tiveron un papel nada claro na etiología da crise das hipotecas subprime senón que ademais, a pesar de estar fóra de control, están tendo un papel nada neutral na batalla pola hexemonía económica que se libra entre o dólar e o euro.
Para terminar, outra pregunta: ¿como é posible que a UE non sexa capaz de reaccionar coordinadamente ante tal situación? En definitiva, ¿por que se o euro blindó aos países da UE contra as operacións de grandes grupos que pretenden facer negocio coa moeda, non se pode actuar contra as axencias de rating? ¿Será por que hai asuntos inconfesables que impiden a toma de decisións? ¿Será por que a enfermidade que afecta a Europa, de diagnóstico moral, impide que os líderes asuman o seu papel? ¿Por que será?