Demostrouse que aquela expresión despectiva das "ocorrencias do señor Zapatero", acuñada polo PP na oposición, ten agora máis vixencia que nunca, claro que aplicada agora ao Goberno de Rajoy. Nesta semana os ministros de Economía e de Facenda do PP regaláronnos dúas ocorrencias con pretendidos tinguiduras sociais. A primeira foi o da dación en pago, a segunda a de pagar as facturas que Concellos e comunidades deben ás pemes.
Todo isto soaba moi ben, pero resulta que, como sempre, todo depende da boa vontade dos bancos cos que se reuniu o Goberno, e que, como é ben sabido, caracterizáronse en todo momento por todo o contrario. Primeiro metéronnos no buraco económico máis profundo da historia da nosa democracia. Despois, recibiron cantidades inxentes de diñeiro do BCE ao 1% de interese que investiron en débeda dos diferentes Gobernos a intereses do 5% ou máis, e agora queren saber: primeiro, se as empresas que pretenden cobrar as súas facturas son viables; segundo, cando lles devolverán o prestado; terceiro, que interese vanlles a pagar.
Con todo isto, o que se supuña que ía ser inmediato, segundo a vicepresidenta requirirá que se modifiquen algunhas leis e, por suposto, non podería concretarse antes de maio. ¿É moito pedir que os membros do Goberno póñanse de acordo antes de pór a circular rumores sobre medidas de dubidosa aplicación? ¿Que queren tapar con estas falsas expectativas?
Todo isto soaba moi ben, pero resulta que, como sempre, todo depende da boa vontade dos bancos cos que se reuniu o Goberno, e que, como é ben sabido, caracterizáronse en todo momento por todo o contrario. Primeiro metéronnos no buraco económico máis profundo da historia da nosa democracia. Despois, recibiron cantidades inxentes de diñeiro do BCE ao 1% de interese que investiron en débeda dos diferentes Gobernos a intereses do 5% ou máis, e agora queren saber: primeiro, se as empresas que pretenden cobrar as súas facturas son viables; segundo, cando lles devolverán o prestado; terceiro, que interese vanlles a pagar.
Con todo isto, o que se supuña que ía ser inmediato, segundo a vicepresidenta requirirá que se modifiquen algunhas leis e, por suposto, non podería concretarse antes de maio. ¿É moito pedir que os membros do Goberno póñanse de acordo antes de pór a circular rumores sobre medidas de dubidosa aplicación? ¿Que queren tapar con estas falsas expectativas?
Ningún comentario:
Publicar un comentario