luns, 21 de maio de 2012

"BRANKIA" E OS PEIXES DE CORES

Cronoloxía da ruína: "Mariano, déixame a entidade un intre". "Non Rodrigo, que a "Espe" non quere". "¡Jo!, ¡déixama, que non lle fago nada! " Vale, déixocha, pero ollo?".

Meses despois Bankia é intervida e o suplicante cesado. No despacho de Rajoy óese a unha tronante Aguirre: "Decátache, molábame máis a miña Caixa Madrid que a Bankia de Rodrigo". Precedido dun: "Iso, iso...".
O relato podía ser ese, puro teatro, manifesta teatralidade, pero o certo é que non foi o intre que lla deixaron a Rodrigo o motivo da quebra de Bankia, senón a mala xestión da man boba do pobo, os políticos, que nuns poucos anos converteron as dignas e sociais caixas de piedade en indignos cadaleitos de malgasto e usura, enterrando con elas algo máis que centos de millóns de euros, que non é pouco.
Refírome á esperanza do cidadán medio, e cando digo medio falo deses que aínda conservan unha porción de anatomía económica capaz de mantelos a salvo da bancarrota, e cando nomeo a esperanza aludo á que aínda albergamos moitos de ver un día gobernado o país desde as institucións democráticas do estado.
A nacionalización revélase cada día con máis forza como a peor das solucións posibles, sen que iso supoña motivo de alegría senón a mera constatación dun fracaso que nos incumbe a todos. Por iso que non che vingan co conto de "Brankia e os peixes de cores", porque eses, somos todos. J.R.P.S 

3 comentarios:

UN CIUDADANO dixo...

EL PP SE ECHA AL MONTE...

En 2004, el gran creador de la burbuja inmobiliaria española y de todos los males que se han derivado de la misma, José María Aznar, urdió, valiéndose de todos los medios a su alcance, la gran mentira y engaño de atribuír a ETA los atentados del 11 de marzo; la realidad fue otra muy distinta y el electorado justamente lo castigó. En la preparación del programa electoral de las últimas elecciones de 20N, Mariano Rajoy, y sus adláteres, utilizó el sistema de que el fin justifica todos los medios y el que todo vale para llegar al poder incluso el engaño, y tan es cierto que no dudó en ocultar los grandes déficitis de todas las comunidades autónomas gobernadas por el PP (partido pesetero donde los haya) y culpó -en el mayor ejercicio de bazofia humana y filibusterismo político- a Zapatero de todas las deudas acumuladas por las indicadas comunidades gobernadas por sus propios dirigentes. Dicho en castellano: nuevamente, utilizó la misma estrategia que en el 2004, con la diferencia que en 2010 consiguió torticeramente engañar a los electores indecisos que le creyeron y votaron a su favor. España, visto lo visto, en solo un periodo de casi seis meses camina directamente a la restauración del nacional catolicismo sin ninguna clase de pudor y vergüenza. Evidentes ejemplos de lo manifestado lo vemos en las declaraciones de Gallardón elogiando el periodo franquista y de Wert cargándose la asignatura de educación ciudadana. Y, por si fuera poco lo observado, asistimos al más flagrante desprecio al pueblo español en su institución parlamentaria gobernando a través del decreto ley. Se han quitado caretas y disfraces y han puesto las cartas franquistas sobre la mesa, diciéndonos, ahora, antes del 20N, no, que ellos -el PP- son los legítimos y únicos representantes de la fiel y leal infantería y caballería franquista. Y el pueblo llano a callar, someterse y cumplir a rajatabla las órdenes que emanen de la káiser germana Angela Merkel y de su política económica de quien Rajoy es su mejor "vendedor" desoyendo las muchas vozes que cada vez con mayor audición se oyen de que solo la austeridad no genera empleo porque, elementalmente, si los habitantes de un país no disponen de dinero para hacer sus compras es imposible que haya crecimiento. Parece que el sentido común no es lo que más distingue a Rajoy y su equipo económico.

VOLTAIRE-VIGO dixo...

LA CORRUPCIÓN QUE NOS INVADE BLOG
PINACOTECA: CORRUPCIÓN EN VIGO (IV)
(Historia de un gran pelotazo)
(The way)


Los “artistas” de visita por la zona con el “conseguidor”
SantiDo BNG tercero por la derecha.
Con su eterno asesor experto en chanchullos
con sueldo millonario





Capitulos anteriores: (I 2-3-12) (II 1-4-12) (III 22-4-12)
Vigoblog dijo...


A cousa é aínda pior. A Casa de Arias Taboada está considerada no PEPRI Casco Vello como Área Dotacional (AD-7). No Plan dise, literalmente respecto a estas Áreas:


"Trátase de actuacións illadas que teñen por finalidade a obtención de inmobles para dotacións públicas, esto é para equipamentos comunitarios (...). Os inmobles incluídos nestas áreas obteranse mediante expropiación forzosa, por convenio entre a administración e o propietario, por permuta forzosa con terreos do patrimonio municipal do solo ou por cualquiera outro medio previsto na lexislación aplicable"


Tendo en conta que os propietarios mantiñan os inmobles nun estado de abandono, baleiros e nunha zona especialmente degradada do Casco Vello, ¿por que non se foi a un procedemento expropiatorio, con toda seguridade infinitamente más favorable para os intereses públicos? Tal vez Santi Domínguez puxo por diante os seus intereses "políticos" para poder conseguir rapidamente o edificio ao prezo que fose, para poder apuntarse un tanto?


Os edificios de maior valor historico do Casco Vello, os dous que compoñen a chamada Casa de Aríns, expropiáronse alá polo ano 1993 (?) penso que por 20 millóns das antigas pesetas, (20.000 euros) Un prezo xa alto para a época, cando anda nin se inflara nin se desinflara a burbuxa inmobiliaria. Daquela estaba na alcaldía Carlos Príncipe. Esa expropiación e a posterior rehabilitación dos dous edificios para cederllos ao Instituto oficial protugués Camoes, penso que se pagou con cargo aos fondos europeos do Programa URBAN de Vigo. Claro que eran outros tempos....
Pablo Eifonso dijo...


Hai untamento, Marcos... fixo.


Decía un personaje de Forges en una de esas viñetas en las que el 7º de Caballería está a punto de cagarla frente a los indios: "Mi capitán, creo que no sólo estamos perdidos, sino que, además, estamos rodeados".
Pues, eso, que nos rodea todo ese telón de acero que pretende blindar a los que nos administran lo nuestro, a la hora de saber las cosas que tenemos derecho a saber y otros el deber de contarnos. Al respecto, resulta ilustrativo el artículo que el pasado lunes publica la defensora del lector de El País.
Pues bien, nosotros nos hemos empeñado en descubrir qué hay detrás de la compra de los edificios para la pinacoteca en Abeleira Menéndez,(Herrería) Y no vean ustedes lo difícil que se ha puesto la cuestión.
Debo decir que, en favor de nuestra discreta identidad, el asunto ha sido encomendado al topo-hobbit, al Zorro y a la mismísima medium dipsómana, tras haberse juramentado en no revelar el nombre del patrocinador de la investigación.
Ya ahora nos salen los del PP con lo de que van a investigar el lado marrón de la compra del ruinoso Pazo de Arias Taboada. Y ya están en el ajo los que faltaban
Y ya comienzan los otros a admitir "digo" donde habían dicho "Diego". Pues, a buena hora, mangas verdes. ¿En qué andaban cuando les advertimos del pelotazo? ¿Andaban con la berza? ¿Es así como pretenden defendernos de los "errores" del gobierno municipal?
26

VOLTAIRE-VIGO dixo...

LA CORRUPCIÓN QUE NOS INVADE BLOG
PINACOTECA: CORRUPCIÓN EN VIGO (IV)
(Historia de un gran pelotazo)
(The way)


El asunto huele peor de lo que a Hamlet le olía Dinamarca. A pesar de todo, nosotros nos hemos puesto el sayal de peregrino y, como nuestro paisano Martin (Estévez) Sheen, nos hemos lanzado a recorrer "the way".
Resulta que el edificio en cuestión parece hecho de chicle porque un día dice Santi que tiene 1.330 metros cuadrados construidos, otro que si son 1.500; un día dice Santi que el edifico ya se ha comprado por 1.850.000 euros y otro dice Faro que sólo son 1.700.000, IVA aparte; un día dice Santi que ya está todo a punto y que se habilitarán 2.400.000 euros para ejecutar el proyecto, y otro que aún hay que pasar por el filtro del informe técnico municipal para ver si se aprueba la operación de compraventa.
Tomando por buenas las primeras declaraciones al respecto, resulta que la compra de los tres edificios de Abeleira Menéndez ha sido tasada a razón de 1.391 euros por metro cuadrado, que, según aseguraba el bueno de Dosio, es el precio más bajo para la compra, mientras se esforzaba para que el informe técnico municipal "inflase" el total.


Pero el caso es que cualquiera puede comprobar que, ni siquiera allí, hay quien haya vendido o comprado por más de 600 euros el metro cuadrado.


De hacer caso a una parte indirectamente interesada, un promotor inmobiliario nada sospechoso de andarse por las ramas, a lo más que podría tasarse allí el metro cuadrado contruido es a 800 euros.


Otros profesionales expertos en la cosa inmobiliaria aseguran que, dada la carga de protección patimonial que allí adjudica el PEPRI del Casco Vello, con 300 euros el metro cuadrado habría ya para una buena operación de venta.
En todo caso, este asunto está plagado de mentiras, de oscuras operaciones destinadas a resolver problemas económicos de unos particulares vinculados a la Tenencia de Alcaldía, o a facilitarles un pelotazo nada despreciable.

A ver si, de un teclazo, me sale la tortuosa historia de cómo hemos llegado hasta aquí: The way


¿Se animara el fiscal anticorrupción o el fiscal jefe de Vigo a investigar este escandaloso caso? O no querra mancharse con tanta basura...



Continuara....
Capitulos anteriores: (I 2-3-12) (II 1-4-12) (III 22-4-12) (IV 21-4-12)

NO PASES, ¡¡PASALO!!

VOLTAIRE-VIGO



Publicado por VOLTAIRE-VIGO en 16:26