xoves, 28 de xuño de 2012

DA 'CHAMPIONS LEAGUE' Á SEGUNDA DIVISIÓN

Ao comezo da crise, o entón presidente, Rodríguez Zapatero, alardeaba de que España xogaba na champions league da economía mundial tras superar a Italia en renda per cápita e se jactaba de que pronto desbancariamos tamén a Francia.
Cinco anos despois, a realidade non pode ser máis oposta: a economía mergúllase na pobreza e a virulenta desconfianza dos mercados ameaza con provocar o noso estrangulamento financeiro. Os datos publicados por Eurostat son esclarecedores: mentres que a renda per cápita de Italia mantense lixeiramente por encima da media europea e a de Alemaña pasou ata os niveis previos á crise, España caeu por baixo da media comunitaria, retornando aos niveis de fai unha década.
É evidente que con 5,5 millóns de parados, un déficit público desbocado e unhas perspectivas macro que presaxian que o ano que vén seguiremos en recesión, España non xoga xa en primeira división. Gran parte dos males que hoxe padecemos son froito da desenfocada política económica de Zapatero, que intentou combater a crise a golpe de talonario público e de estériles plans de estímulo, conseguindo a cambio que o Estado pasase en apenas un ano (de 2007 a 2008) do superávit ao déficit, e dando o pistoletazo de saída á espiral de gasto, endebedamento e desconfianza que nos situou ao bordo do precipicio. Por desgraza, de nada serve lamentarse nin buscar culpables.
O urxente é continuar coa axenda reformista emprendida e puír unha estratexia de xestión da crise que non foi atinada. Iso si, hai que pedirlle ao líder da oposición, Rubalcaba, maiores doses de responsabilidade e lealdade políticas e que antes de cargar as tintas sobre a Administración de Rajoy, alimentando así a desconfianza cara a España, faga exame de conciencia e recorde que foi un Goberno do que el formou parte o que coa súa insensata xestión do gasto público empuxounos cara á sima e dilapidou case toda a nosa credibilidade como país.

2 comentarios:

Anónimo dixo...

Nada de lo que ha ocurrido ha sido una casualidad. Los poderes económicos con la ayuda de politicos corruptos a su servicio tienen un fin, ese fin es eliminar a una gran parte de la poblacion mundial sumiendolos en la miseria y el hambre. Y convertir a los pocos que queden en trabajadores esclavos, para satisfacer sus necesidades.
No hace falta ser un premio nobel de economía para saber que si aumentan masivamente los impuestos, disminuyen drasticamente los sueldos, se eleva el precio de los articulos de primera necesidad y tenemos cerca de 6 millones de parados, la economia se desploma.
Las politicas de austeridad que propone Alemania para los paises rescatados, los esta llevando al abismo y la quiebra. Y el futuro es aun peor. Pero esto no es casualidad, ya lo sabian. Las cosas no ocurren por azar, sino que han sido planificadas de ante mano.

UN INDIGNADO dixo...

Mientras los grandes pirómanos del big bang inmobiliario continúan apagando fuegos con gasolina, parece que la gran explosión ha dejado algo más que escombros urbanísticos en el país. Las ondas del gran "champiñón mediatico" han recalificado el país entero para construir un nuevo escenario, uno digno del nuevo espectáculo de la sociedad. Aquí no hace falta que "Kinski" cruce montañas con barcos, "Bienvenido Mr Leven!" Bienvenido a nuestro país de ficción (sin ciencia, claro) donde Don Quijote cuida de la ganadería Osborne mientras la Roja se vuelve cada vez menos roja y más amarilla... Atrapados en nuestros héroes de ficción seguimos gobernados por ilusionistas y trileros, con un presidente que esconde la pelotita en el silencio y que salpica mentiras en cada palabra.
Ahora quieren que aceptemos "pulpo" o se llevarán el Eurovegas. El gran truco final de éste sistema, "el fin justifica los medios". La gran trampa de la humanidad que solo aparece cuando las cosas se ponen feas. ¿Por qué?: tachan! por que no hay una respuesta a este invento para justificar lo injustificable, la imposición por interés, la pura esencia de la práctica del poder.
Es hora de recuperar la idea del bien común en el sentido más amplio, el único.
Mientras tanto, ¡bienvenidos a Eurovegas, el Big Crunch que deslumbrará al mundo! Un país contrayendose sobre si mismo! o como, por fin, los medios justificaron nuestro Fin.