As medidas de aforro en medicamentos non deben penalizar aos enfermos.
Un día antes de entrar en vigor o copago dos medicamentos, que obrigará aos enfermos, incluídos os pensionistas, a pagar unha porcentaxe do prezo dos medicamentos en función da renda, a ministra Ana Mato anunciou unha nova medida de aforro: retirar o financiamento público a máis de 400 fármacos de uso frecuente e indicados para patoloxías que a ministra cualificou de leves, pero que non sempre o son. Entre os medicamentos excluídos figuran algúns dos antiinflamatorios máis utilizados en procesos traumáticos e reumáticos, vasodilatadores, antiácidos, laxantes e antivirais, ademais de anticatarrales e mucolíticos que, aínda que non curan as doenzas, alivian síntomas nas persoas que teñen afeccións respiratorias.
O catálogo de fármacos debería revisarse periodicamente para retirar os que quedan obsoletos e dispón dunha alternativa mellor. Algúns dos excluídos agora pertencen a esta categoría, pero outros non. En todo caso, o recorte non se fixo por un criterio de racionalidade na prescrición, senón para lograr un aforro de 440 millóns, asegura Sanidade.
O copago, que entra en vigor o domingo con problemas organizativos e a rebelión dalgunhas autonomías, é unha fórmula para conter gastos que se usa en varios países de Europa para salvagardar os sistemas de saúde ameazados pola crise. Do que se trata é de vixiar e evitar que a combinación do copago e a exclusión de medicamentos recaia nos máis vulnerables e teña efectos disuasorios inxustos, se quen abusan e poden pagar sigan consumindo e moitos de quen os necesitan deixen de tomalos por non poder sufragalos.
O Goberno presentou unha medida de aforro sen achegar un informe de impacto económico, sen avaliar os efectos sociais e sen consultar cos médicos; farase, dixo o Goberno, proximamente. Algúns expertos advertiron de que, como ocorreu en anteriores medicamentazos, o aforro previsto non se alcance. É posible que ante a persistencia dos síntomas, os médicos acaben recetando fármacos máis potentes con financiamento público e máis caros.
Nos últimos anos, a industria farmacéutica substituíu medicamentos que perderan a patente, e xa que logo xa non resultaban tan rendibles, por outros co mesmo principio activo pero algunha variación na composición ou na forma de administración, o que lles permite comercializalos como un produto novo a un prezo superior. A partir de agora, os medicamentos excluídos seguirán nas farmacias e quen os necesiten terán que pagalos. Os que queden baixo financiamento público estarán sometidos ao copago, o que xa non exclúe aos pensionistas, que agora os obteñen gratis. Ambas as medidas suporían un repago se, en lugar de repartir as cargas a través do sistema impositivo para garantir o futuro do sistema de saúde, penalizasen aos que están en situación máis vulnerable.
Un día antes de entrar en vigor o copago dos medicamentos, que obrigará aos enfermos, incluídos os pensionistas, a pagar unha porcentaxe do prezo dos medicamentos en función da renda, a ministra Ana Mato anunciou unha nova medida de aforro: retirar o financiamento público a máis de 400 fármacos de uso frecuente e indicados para patoloxías que a ministra cualificou de leves, pero que non sempre o son. Entre os medicamentos excluídos figuran algúns dos antiinflamatorios máis utilizados en procesos traumáticos e reumáticos, vasodilatadores, antiácidos, laxantes e antivirais, ademais de anticatarrales e mucolíticos que, aínda que non curan as doenzas, alivian síntomas nas persoas que teñen afeccións respiratorias.
O catálogo de fármacos debería revisarse periodicamente para retirar os que quedan obsoletos e dispón dunha alternativa mellor. Algúns dos excluídos agora pertencen a esta categoría, pero outros non. En todo caso, o recorte non se fixo por un criterio de racionalidade na prescrición, senón para lograr un aforro de 440 millóns, asegura Sanidade.
O copago, que entra en vigor o domingo con problemas organizativos e a rebelión dalgunhas autonomías, é unha fórmula para conter gastos que se usa en varios países de Europa para salvagardar os sistemas de saúde ameazados pola crise. Do que se trata é de vixiar e evitar que a combinación do copago e a exclusión de medicamentos recaia nos máis vulnerables e teña efectos disuasorios inxustos, se quen abusan e poden pagar sigan consumindo e moitos de quen os necesitan deixen de tomalos por non poder sufragalos.
O Goberno presentou unha medida de aforro sen achegar un informe de impacto económico, sen avaliar os efectos sociais e sen consultar cos médicos; farase, dixo o Goberno, proximamente. Algúns expertos advertiron de que, como ocorreu en anteriores medicamentazos, o aforro previsto non se alcance. É posible que ante a persistencia dos síntomas, os médicos acaben recetando fármacos máis potentes con financiamento público e máis caros.
Nos últimos anos, a industria farmacéutica substituíu medicamentos que perderan a patente, e xa que logo xa non resultaban tan rendibles, por outros co mesmo principio activo pero algunha variación na composición ou na forma de administración, o que lles permite comercializalos como un produto novo a un prezo superior. A partir de agora, os medicamentos excluídos seguirán nas farmacias e quen os necesiten terán que pagalos. Os que queden baixo financiamento público estarán sometidos ao copago, o que xa non exclúe aos pensionistas, que agora os obteñen gratis. Ambas as medidas suporían un repago se, en lugar de repartir as cargas a través do sistema impositivo para garantir o futuro do sistema de saúde, penalizasen aos que están en situación máis vulnerable.
Ningún comentario:
Publicar un comentario