De novo o gran xefe anunciaba a rebaixa das prestacións aos traballadores e a redución dos subsidios ao parado. Os aplausos foron estentóreos: ¡Que se fodan, que aprendan!, ¡xa era hora! ¡Que marchen a Laponia! Sabido é, dixo o presidente recordando o gran fundador do partido, que os fillos da xente de dereitas son máis listos e preparados ¡suprimamos as bolsas!, ¡subamos as matrículas! ¡Que toda a educación sexa a cambio de diñeiro, que aínda hai clases! Vale, vale, viva a nai que che pariu, berraban os deputados postos de pé.
E nestas, e cun berro, espertei. Foi, díxenlle á miña compañeira, como unha película de terror... Claro, respondeu, como sobe o cine con isto do IVE todas as películas serán así: en branco e negro e de medo.
Entón acordeime doutra película, "Non haberá paz para os malvados", e dos corruptos, defraudadores, incompetentes e incapaces que levaron ao país ao bordo do abismo, pois a deriva económica non se debe aos funcionarios, senón aos que ocuparon postos e cargos que aparecen directamente relacionados con estafas, fraudes, dilapidacións, desviación de fondos etc.
De esquina a esquina deste doente país encontrámonos, por exemplo, en Valencia, cun alto cargo do PP que quedaba co diñeiro destinado á axuda internacional... Contamos, por ducias, os implicados en Gurtel, Brugal... Y se botamos unha mirada ao mundo das finanzas "atopamos" as desorbitadas e inxustas xubilacións dunha elite, á vez que nos encontramos con miles de concidadáns estafados polas "preferentes", e aí está o Estado, o Goberno, de bombeiro axudando a uns e escondéndose dos outros.
E xa, despertos, enfrontámonos á reforma laboral, ao recorte en educación e sanidade, o empobrecemento da sanidade pública, á mingua de liberdade.
Sabemos os que son e non haberá paz para eles... ata que haxa xustiza.
Ningún comentario:
Publicar un comentario