mércores, 22 de agosto de 2012

OS POLÍTICOS COMO ALIMAÑAS...

"Moitos políticos perderon non xa a decencia senón o dereito a chamarse persoas"
Roberto Centeno
A casta política parasitaria que está a esquilmar España como unha praga bíblica, carece de límites e de sentimentos. Dentro do conxunto cada día mais amplo de expolios, corrupción e dilapidación, dende as decenas de miles de millóns destinados a salvar caixas e bancos que deberon ser pechados ou Comunidades Autónomas que deberon ser intervidas, aos maiores impostos sobre a renda, o consumo e o aforro de toda a nosa Historia, hai un que xea o sangue: os nenos mais pobres entre os pobres, cuxos pais non poden pagar os escasos euros que representa a comida do colexio e que, en consecuencia, a deben levar de casa, deberán pagar 3 euros (500 pesetas), o equivalente a unha hamburguesa con patacas fritas e unha coca cola nun Mc Donald's, polo simple a dereito a comer a súa comida dentro do colexio. É dicir, 60 euros ao mes mes ou 10.000 pesetas, unha cantidade inasumible para moitas familias. É tal a infamia e a miseria moral, que a xente debería increpar os responsables se se os encontra.
Moitos políticos convertéronse en auténticas alimañas, sempre contra os máis débiles, contra os indefensos, mentres manteñen intactas as súas infinitas prebendas e lexións de parentes e amigos con soldos medios un 30% superiores ao 81% dos asalariados non públicos. Perderon non xa a decencia senón o dereito a chamarse persoas. O tema non ten pase, nin explicación, nin xustificación posible. E ao lado desta ignominia, a dilapidación da Generalitat de Cataluña, que é quen iniciou esta escalada de infamia, supera os 20.000 millóns de euros anuais, entendendo por tal o diñeiro que se gasta en manter unha xigantesca estrutura político-clientelar absolutamente inútil para os cataláns e para Cataluña. Igual que Valencia, que debería ter sido intervida e os políticos locais destituídos, pero que tamén vai roubar aos nenos pobres... toda a información, aquí

2 comentarios:

UN CIUDADANO dixo...

Los ciudadanos de a pie nos sentimos y estamos desarmados y nuestra opinión vale muy poco. Los periodistas y los tertulianos hablan y hablan y no pueden decidir nada. Los del PSOE critican a los PP y los del PP a los del PSOE. Hay “partidocracia” y cada partido hace lo que le da la gana y encima son amparados por los jueces y nadie les condena. Esto cada vez va peor. Los polìticos, a parte de ser la “casta privilegiada” y los nuevos reyes de la “moderna nobleza española” se están riendo de todos nosotros y la inmensa mayoría entre el política para obtener substanciosas comisiones, vivir como reyes, y lo peor de todo sin vocación para este compromiso. El resumen de todo es que la “DEMOCRACIA ES UN CUENTO”, yo diría que no es dictadura pero si una situación para aprovecharse de este nombre, que por cierto funciona mal y suena bien, lo mismo que suena mejor decir PSOE que PP, pero que en la realidad los primeros son mayores vividores y los segundos un poco más ingénuos y tontorrones.

DEMOCRACIA dixo...

La madre de todos los problemas es, sin duda, la corrupción. Detras de ella está la burbuja inmobliaria , motor de crecimiento con pies de barro, la estafa del sitema bancario, donde los partidos políticos se reparten asientos en los consejos, y luego se hacen los sorprendidos. Y la estafa democrática y judicial; la democrática que permite que 11 millones de votos sobre 36 se conviertan en una dictadura y donde se utiliza el voto encontra del interes de los ciudadanos. La perversión se dilata cuando los corruptos salen prácticamente impunes de sus actos, bien por que algún juez o fiscal, los extravía hasta que prescriben, bien por que la ley no lo tipifica, bien porque en proporción al daño causado la pena es irrelevante.

Luego está la llamada "justicia" donde dinosaurios de otra época siguen dictando sentencias, donde el clientelismo está vigente y donde incapacitados mentales "que absuelven a violadores violentos porque la vÍctima llevaba minifalda e iba provocando" pueden seguir en su cargo y establecer precedentes.( Mi madre decia que el olor a pastel recien hecho, cuando pasaba delante de una pastelería, le provocaba, pero no cogía una piedra para romper el escaparate.) La alta traición de la clase política, está detras de todos los problemas.