Para non perpetuar a crise e endebedar aos españois durante xeracións, o Goberno español debe reformar a fondo a administración das comunidades autónomas e os concellos, na súa maioría en bancarrota e completamente fora de control, ea eliminación total das deputacións, sometendo a referendo o modelo de Estado.
Este tema é a clave do futuro de España, porque as rexións, concellos e deputacións son os responsables dos dous terzos do gasto público -234.000 millóns fronte a 118.000 o Estado en 2011-, excluíndo a Seguridade Social -23.000 millóns-, e este gasto realízase en condicións de descontrol, dilapidación e corrupción totalmente inaceptables. As razóns verdadeiras da crise do país, en consonancia co dito, nada teñen que ver con salarios demasiado altos -un 60% da poboación ocupada gaña menos de 1.000 euros/mes-, nin pensións demasiado altas -a pensión media é de 785 euros, o 63% da media da UE-15- nin poucas horas de traballo, como ten trasmitido ás veces dende Alemaña. A España tampouco lle falta talento, nin capacidade empresarial nin creatividade. Ten grandes pensadores, creativos, enxeñeiros, médicos excelentes e xestores de primeiro nivel.
A razón da enfermidade de España é un modelo de Estado inviable, fonte de todo nepotismo e de toda corrupción, imposto por unha oligarquía de partidos en conivencia coas oligarquías financeira e económica, e co poder xudicial e os organismos de control ao seu servizo. En España non existe separación de poderes, nin independencia do poder xudicial, nin os deputados representan aos cidadáns, só aos partidos que os poñen nunha lista. Todo isto leva tamén a unha economía mergullada que chega ao 20% do PIB e que frea a competencia, a eficacia e o desenvolvemento do país. Ademais, detrae recursos cos que poderían financiarse educación e sanidade.
Este tema é a clave do futuro de España, porque as rexións, concellos e deputacións son os responsables dos dous terzos do gasto público -234.000 millóns fronte a 118.000 o Estado en 2011-, excluíndo a Seguridade Social -23.000 millóns-, e este gasto realízase en condicións de descontrol, dilapidación e corrupción totalmente inaceptables. As razóns verdadeiras da crise do país, en consonancia co dito, nada teñen que ver con salarios demasiado altos -un 60% da poboación ocupada gaña menos de 1.000 euros/mes-, nin pensións demasiado altas -a pensión media é de 785 euros, o 63% da media da UE-15- nin poucas horas de traballo, como ten trasmitido ás veces dende Alemaña. A España tampouco lle falta talento, nin capacidade empresarial nin creatividade. Ten grandes pensadores, creativos, enxeñeiros, médicos excelentes e xestores de primeiro nivel.
A razón da enfermidade de España é un modelo de Estado inviable, fonte de todo nepotismo e de toda corrupción, imposto por unha oligarquía de partidos en conivencia coas oligarquías financeira e económica, e co poder xudicial e os organismos de control ao seu servizo. En España non existe separación de poderes, nin independencia do poder xudicial, nin os deputados representan aos cidadáns, só aos partidos que os poñen nunha lista. Todo isto leva tamén a unha economía mergullada que chega ao 20% do PIB e que frea a competencia, a eficacia e o desenvolvemento do país. Ademais, detrae recursos cos que poderían financiarse educación e sanidade.
Non pode permitirse por máis tempo este nivel de corrupción, e menos aínda a 17 rexións funcionando como estados independentes, con todos os organismos multiplicados por 17, dende 17 servizos meteorolóxicos a 17 valedores do pobo, con 200 embaixadas, 50 canles de TV rexionais en perda, 30.000 coches oficiais ou 4.000 empresas públicas que empregan 520.000 persoas, creadas especificamente para ocultar débeda e colocar familiares e amigos dos políticos sen control nin fiscalización ningunha. En conxunto, uns 120.000 millóns, equivalentes ao 11,4% do PIB, malgástanse anualmente nun sistema de nepotismo, corrupción e falta de transparencia.
Non é unha falta de vontade de traballo, como se pensa talvez nalgúns países do norte de Europa, o que fai que España sufra a peor crise económica da súa Historia. É un sistema corrupto e ineficiente. A crítica do Goberno alemán e as súas condicións para un rescate de España deberíanse concentrar na solución deses problemas. No caso contrario, só conseguirán que unha casta política incompetente e corrupta arruíne á nación para varias xeracións.
Non é unha falta de vontade de traballo, como se pensa talvez nalgúns países do norte de Europa, o que fai que España sufra a peor crise económica da súa Historia. É un sistema corrupto e ineficiente. A crítica do Goberno alemán e as súas condicións para un rescate de España deberíanse concentrar na solución deses problemas. No caso contrario, só conseguirán que unha casta política incompetente e corrupta arruíne á nación para varias xeracións.
Ningún comentario:
Publicar un comentario