luns, 27 de maio de 2013

O GALIÑEIRO

A distancia todo o purifica, o tempo é un lenitivo que expulsa do cerebro os recordos desagradables.
Para o científico, o artista, o empresario, o estudante, que viviu unha longa tempada no estranxeiro, o regreso á España actual constitúe unha proba moi dura. Afeito a un traballo metódico e a unha vida máis ben tranquila, ao volver á casa encóntrase inmerso nun agre e frenético alboroto. O lume cruzado de improperios que se lanzan os políticos dende cada bando áchase orquestrado coa histeria agresiva dalgúns faladoiros de raio e televisión onde uns rostros conxestionados, intercambiables, emiten opinións compulsivas a cara de can, coa xugular a punto de estalar. Se o recén chegado non pon de novo terra por medio, deberá realizar un esforzo titánico para acomodar a súa vida á marxe deste insoportable galiñeiro. Cando traballabas en Norteamérica nun laboratorio, empresa ou universidade, en calquera conversación entre paisanos sempre saía a relucir a tortilla de patacas ou o chourizo do pobo; se grazas a unha bolsa Erasmus vivías no norte de Europa e ás tres da tarde xa era noite pechada recordabas con nostalxia as mañás soleadas de domingo nunha terraza tomando unhas canas cos amigos; se eras cooperante nunha ONX en África negra calquera imaxe de España, as festas, o ruído dos bares, che parecía un mundo irreal comparado coa miseria e a dor que te rodeaba. A distancia todo o purifica, o tempo é un lenitivo que expulsa do cerebro os recordos desagradables. Pero dende lonxe España non era soa a tortilla de patacas e o chourizo do pobo, nin as praias soleadas, nin as paisaxes, cancións e aromas da nenez. Dende a distancia este país tamén era a solidariedade da xente, a paixón de vivir, o impulso creativo da liberdade recén estreada, a ilusión de que no futuro todo ía ser mellor despois de superar felizmente unha sinistra ditadura, aquela esquerda dinámica que daba fundamento á democracia, a austeridade natural da economía anterior á gran cobiza. Houbo un momento en que parecía que este país tomara, por fin, o pulso á historia. Que pasou para que todo aquel espírito se fose ao carallo? É o que se pregunta o español que regresa á casa ao encontrarse con este galiñeiro.

Ningún comentario: