O FINANCIAMENTO DOS CONCELLOS

As licenzas urbanísticas caeron en Galicia un 35% en só un ano

.

A crise da construción pon en evidencia o modelo de financiamento dos concellos galegos

.

A diminución supón un pau para os ingresos por permisos de obra e IBI dos concellos

.

A crise do sector da construción converteuse nunha bomba cuxos efectos tocaron de cheo ao modelo de financiamento municipal en Galicia. O descenso dun 35% no número de licenzas para a edificación de vivendas experimentado durante o primeiro cuadrimestre deste ano nos concellos galegos, en relación ao mesmo período do 2007, confirma a caída de ingresos á que terán que facer fronte as arcas de boa parte dos municipios. O dato, publicado onte polo Instituto Galego de Estatística (IGE), mostra como o número de permisos caeu desde os 15.802 concedidos entre xaneiro e abril do 2007 ata os 10.197 outorgados nos mesmos meses deste ano, a pesar de que neste período as concesións de licenzas multiplicáronse para esquivar as Normas do Hábitat.

A diminución de 5.605 licenzas vai notarse, sobre todo, nos ingresos por tributos dos concellos. En consecuencia, estes terán graves dificultades para poder sufragar os gastos dos servizos que prestan. A caída do número de licenzas incide directamente no cobro do imposto de construcións, instalacións e obras (ICIO), un gravame que, aínda que non é obrigatorio, cobran o 93% dos concellos da comunidade. Neste sentido, o economista e membro do Consello de Contas Xaquín Álvarez Corbacho explica que os concellos anímanse a aplicar esa taxa porque non é un tributo impopular como pode ser o da auga ou o lixo, «xa que a maior parte das construcións que se fan na comunidade realízanas inmobiliarias ou construtoras que logo inclúen ese gravame na factura que cobran aos particulares pola compra dos inmobles», comenta.

.

Outros gravames

.

Pero xunto ao ICIO, hai que engadir todos os gravames asociados ás vivendas. Un deles é o imposto de bens inmobles (IBI), unha cota directa que grava o valor catastral das construcións e a principal fonte de liberdade financeira dos concellos. A razón é que o IBI é, segundo Álvarez Corbacho, o principal tributo que cobran os municipios e a terceira fonte de ingresos por detrás das transferencias do Estado, fixadas en base a criterios poboacionais e de superficie, e das axudas da Administración autonómica e das deputacións. Ata hai algúns, engade este economista, nos que o imposto de bens inmobles ocupa o segundo lugar no capítulo de ingresos. Logo hai que incluír os impostos por subministración de auga, rede de sumidoiros ou lixos, uns tributos que moitos concellos, sobre todo aqueles con menos habitantes, non cobran por ser «impopulares».

As vivendas proxectadas nalgúns plans xerais presentados polos concellos, que no seu día foron cualificadas de esaxeradas pola Xunta, dan conta da importancia que teñen os ingresos por licenza de obra para os concellos. Un exemplo é o caso de Triacastela, en Lugo, un concello de 820 persoas no que estaba previsto levantar 1.200 vivendas en oito anos, tal e como recollía un primeiro proxecto de plan xeral.

.

Os municipios costeiros son os que máis van notar a diminución...

.

Descenso de ata dous terzos nas taxas vinculadas ao ladrillo...

PREVISIÓNS DE INVESTIMENTO NON ACREDITADAS

.
O PLAN XERAL DE ORDENACIÓN MUNICIPAL DE VIGO INCUMPRE O ARTIGO 60.3 DA LOUG. ASÍ O DICÍA A CPTOPT NA SÚA ORDE DO 19 DE XANEIRO; SEN EMBARGO NA ORDE DE APROBACIÓN DO PLAN, A CONSELLERÍA CAMBIA DE CRITERIO, E INCUMPRE, ASÍ, O ARTIGO 85.7.b DA MESMA LOUG.
.
CRONOLOXÍA DOS FEITOS
.
ORDE DO 19 DE XANEIRO DE 2007, SOBRE APROBACIÓN DEFINITIVA DO PLAN XERAL DE ORDENACIÓN MUNICIPAL DE VIGO
.
5.7 Estratexia de actuación e estudo económico:
.
O estudo económico non poderá incluír previsións de investimento con cargo a outras Administracións distintas do Concello se non se acredita a súa conformidade, tal como expresa o artigo 60.3 da LOUG.
.
ORDE DO 16 DE MAIO DE 2008 SOBRE APROBACIÓN DEFINITIVA DO PLAN XERAL DE ORDENACIÓN MUNICIPAL DO CONCELLO DE VIGO (PONTEVEDRA)
.
II. CONSIDERACIÓNS E FUNDAMENTACIÓNS
.
II.1 Cumprimento das observacións da Orde do 19/01/2007 sobre o contido do plan xeral de ordenación municipal:
.
O plan aprobado polo Concello o 29 de decembro de 2007 emenda a maior parte das deficiencias que foran expresadas na orde do 19 de xaneiro de 2007, ben sexa introducindo as oportunas modificacións no contido do plan, ou ben incorporando a xustificación da que anteriormente carecía, pois é claro que non toda observación pode ser mantida como algo inalterable se dan explicacións suficientes sobre a adopción das determinacións que a motivaron, e así susténtase na sentenza nº 869 do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia de 27 de xuño de 2002.
.
DOCUMENTO DO PXOM. APROBACIÓN DEFINITIVA
.
TOMO V
ESTRATEXIA DE ACTUACIÓN E ESTUDO ECONÓMICO-FINANCEIRO
3. CRITERIOS DE PROGRAMACIÓN
3.2 Criterio 2. Programación dos sistemas xerais e locais e conformidade das administracións

“non pode cumprimentarse o art. 60.3 polo que “no suposto de que se lles atribúa o financiamento a administracións ou entidades públicas distintas do Concello, deberá acreditarse a conformidade delas”
.
8. OS REFERENTES FUTUROS DE INVESTIMENTO PÚBLICO EN FUNCIÓN DAS COMPETENCIAS E HÁBITOS DAS ADMINISTRACIÓNS
.
As previsións de investimento público en Vigo por parte das distintas administracións e entes públicos non municipais argumentáronse na aprobación provisional do Plan tendo en contas as tendencias históricas e analizando os orzamentos e programas de investimento de cada unha delas.
.
ENTREVISTA AO CONCELLEIRO DE URBANISMO DO CONCELLO DE VIGO NUN XORNAL LOCAL (martes, 26 de agosto de 2008)
.
Unha das infraestructuras pendentes do Plan Xeral é a Rolda de Vigo. Mantén o Concello o seu interese polo proxecto?
É un dos viarios estructúrante do futuro do municipio e seguimos moi interesados na Rolda, que está pendente de financiamento. Non temos un compromiso firme de respaldo económico por parte da Xunta, pero ata agora tampouco tiña sentido sentarnos a negociar sen ter o PXOM aprobado. O Plan Íntegra reflexa xa algúns tramos e figura no Plan Xeral como unha das prioridades do primeiro cuadrienio.
.
LOUG

Artigo 85. Procedemento de aprobación do plan xeral.
.

7. Para resolver sobre a aprobación definitiva, a consellería competente en materia de urbanismo e ordenación do territorio analizará:
.

b A conformidade do plan coa lexislación urbanística vixente e a adecuación das súas determinacións á protección do medio rural.
.

5.b) Se non procede outorgar a aprobación definitiva, o órgano competente sinalará as deficiencias e subseguinte modificacións que procede introducir, ao obxecto de que, unha vez emendadas e aprobadas polo concello, elévese de novo o documento para a súa aprobación definitiva, salvo que quedase relevado de facelo pola escasa importancia das modificacións.

OS ENGANOS DO PSOE

A Xunta rescata a parte da Rolda que eliminara o Concello

.

O Bloque optou por sacala do Plan Xeral fai dous anos ante o rexeitamento que suscitou en varias parroquias

.

Política Territorial inclúe o tramo Balsa-Nigrán no proxecto Plan Integra de novas infraestruturas viarias investimentos pendentes de concreción

.

A Rolda de Vigo será finalmente un viario completo tal e como no seu momento deseñouno o equipo redactor do novo Plan Xeral de Ordenación Municipal (PXOM). O obxectivo de Consultora Galega era estruturar a parte interior do municipio mediante unha estrada que permitise a conexión entre as parroquias sen necesidade de pasar polo centro da cidade.

Esta aposta foi defendida en todo momento polos gobernos municipais anteriores e polos técnicos do plan, pero xerou numerosas protestas nas parroquias. De feito, a oposición á Rolda foi un dos banderines de enganche da oposición veciñal ao PXOM.
Nestas circunstancias, os nacionalistas optaron por eliminar o tramo Balsa-Saiáns-Porto de Molle do Plan Xeral a fin de reducir a oposición ao documento urbanístico, un xesto que se viu acompañado pola redución da edificabilidade no polémico ámbito de Beiramar. Nesas condicións aprobouse o Plan Xeral e nada volveu saberse do tramo final da Rolda ata que Política Territorial deu a coñecer recentemente o denominado Plan Integra.
No informe elaborado polos técnicos da Xerencia de Urbanismo que onte foi dado a coñecer recórdase que este viario formou parte do Plan Xeral na súa aprobación inicial. Debido a iso, no seu momento haberá que realizar unha modificación puntual do PXOM para que poida ser unha realidade. No seu escrito, recordan que discorre por chans rústicos de protección de diversas naturezas, principalmente forestal e de augas e canles. Igualmente afecta a varios xacementos arqueolóxicos catalogados polo Concello e a Xunta.
.

Financiamento

.

Ao non figurar no PXOM este tramo da Rolda será previsiblemente financiado pola Xunta, algo que non ocorre co resto. Onte o alcalde recordou que hai actuacións urbanísticas nas súas marxes que teñen como carga a construción deste viario. No entanto, nas zonas consolidadas correrá a cargo da Xunta e Concello «e, en todo caso, a súa inclusión no Plan Integra confirma que Política Territorial liderará a súa posta en marcha», explicou .

.

un plan contra los ciudadanos...

ESPAÑA AFÁSTASE MÁIS DE KIOTO

España afástase máis de Kioto tras aumentar as emisións un 1,8%

..

Denuncian que o Goberno incumpre o seu plan contra o cambio climático

.

.

.As emisións de efecto invernadoiro en España seguen subindo. En 2007 aumentaron un 1,8% respecto ao ano anterior, o que supón unha subida de 2,8 puntos respecto ao ano de referencia, 1990. Con este aumento, España emite actualmente un 52% máis que en 1990, a pesar de que o protocolo de Kioto só lle permitía subir as emisións un 15%. O dato no seu informe anual Comisións Obreiras e o director de Worldwatch en España, José Santamarta. Está elaborado con cifras oficiais e adiántase á información do Ministerio de Medio Ambiente, que replicou nun comunicado que as cifras non son as oficiais.

En 2006 as emisións baixaron por primeira vez de forma significativa en España. Que o ano anterior fose pésimo en choiva e en funcionamento das nucleares axudou. Pero tamén que o verán e o inverno foron moi suaves. As emisións baixaron un 1,7% e o Goberno mostrouse exultante.

Pero o que podía ser o inicio dunha tendencia converteuse en anomalía. "As emisións seguiron subindo en 2007 entre outras cousas porque o prezo da tonelada de carbón estaba tan baixo que era moi barato seguir contaminando", explica Santamarta, que foi ata as eleccións asesor da ex ministra de Medio Ambiente Cristina Narbona...

.

toda a información, aquí...

ASI É O PXOM DE VIGO

IMPRUDENCIA TEMERARIA

. .

O PXOM DE VIGO E LEGAL, SEN PREXUÍZO DE QUE PODE SER ILEGAL.
.
A NOSA CUALIFICACIÓN É SUFICIENTE, MÁIS OU MENOS
(Consellería de Política Territorial, Obras Públicas e Transportes. Xunta de Galicia. PSOE)
.
Plan Xeral de Ordenación Municipal de Vigo
Documento para aprobación definitiva
Decembro 2007
TOMO V
Estudo Económico, páxina 24
http://hoxe.vigo.org/urbanismo/provisional07.html
.

.
1975 Crise de petróleo: Descendeu o número de vivendas visadas en España de 553.376 a 340.385 en 2 anos. É dicir: un 38,5%
..

1992 Crise mundial: Descendeu o número de vivendas visadas en España de 401.003 a 252.787 en 4 anos. É dicir: un 37%
..

SITUACIÓN ACTUAL

.

2008 Crise mundial: O Plan Estratéxico elaborado por Consultora Galega para a execución do PXOM de Vigo prevé construír no primeiro cuadrienio (2008, 2009, 2010, 2011) 55.709 vivendas (o 48% das 116.061 previstas para 12 anos), o que suporá un INCREMENTO sobre o parque xa construído (135.000) do 41%.
...

Que di a Orde da Consellería de Política Territorial, Obras Públicas e Transportes (16 de maio de 2008)?
..

-A capacidade residencial do PXOM:
O plan que se somete a aprobación definitiva incorpora unha máis detallada xustificación da súa capacidade residencial. Así, tendo en conta os datos de producción de vivendas nos últimos anos (tanto en Vigo como no conxunto de Galicia), considerando o período de tempo que, por termo medio, implica o proceso de desenvolvemento urbanístico ata a posta final en uso das vivendas, e sobre a base do modelo de ordenación territorial que propugna o propio PXOM, e o papel que lle corresponde xogar a Vigo no seu ámbito de influencia metropolitana, o plan expón unha xustificación sobre a súa capacidade residencial que, tendo presente a autonomía do concello para definir o seu modelo de ordenación urbanística, e sen prexuízo de que as estimacións sobre o desenvolvemento futuro do mercado de vivenda poidan resultar máis ou menos acertadas, cos datos dispoñibles debe cualificarse como suficiente. Así pois, dentro do marco que define o artigo 85.7º da LOUG, non procede facer obxeccións á antedita xustificación sobre a idoneidade da capacidade residencial do plan.
..

É DICIR: TODOS OS CONCELLOS FAN UNHA FESTA O FIN DE SEMANA E CONSULTORA GALEGA DECIDE QUE, EN VIGO, HAI QUE FACER A MAIOR, E ADEMAIS TRANSFORMAR UNHA GRAN SUPERFICIE RURAL PARA TAL FIN; E COMO NIN ANTONTE NIN ONTE CHOVEU, CONSULTORA GALEGA DI QUE O FIN DE SEMANA TAMPOUCO VAI A CHOVER, Á MARXE DE QUE A PREDICCIÓN DO TEMPO SEXA QUE VAI HABER TORMENTA.
.

E Dª MARÍA JOSÉ CARIDE ESTÉVEZ E D. EMILIO PÉREZ TOURIÑO (AMBOS ECONOMISTAS E PROFESORES DE UNIVERSIDADE) DIN QUE VAI FACER SOL, SEN PREXUÍZO DE QUE PODE CHOVER. E QUE A XUSTIFICACIÓN DE CONSULTORA GALEGA PARA TAL INSENSATEZ “DEBE CUALIFICARSE COMO SUFICIENTE”
..

CALES ERAN OS DATOS DISPOÑIBLES EN MAIO DE 2008, E ATA ANTES?
..

Vexamos que se dicía o 21 de xaneiro de 2007
.
Guillermo de la Dehesa:
..

Este proceso de desaceleración podería ter a seguinte orde secuencial:
primeiro, a burbulla inmobiliaria seguiría picándose gradualmente, é dicir, os seus prezos crecendo máis lentamente e finalmente caendo e, como reacción, o número de vivendas iniciadas empezaría a caer, o que traería consigo unha caída da creación de emprego en construción e quizá un alza do paro, o que reduciría algo a demanda de consumo.
..

Guillermo de la Dehesa es presidente del Centre for Economic Policy Research de Londres (CEPR)
-

Por outra banda se a conselleira de Política Territorial recoñece a Vigo “autonomía do concello para definir ou seu modelo de ordenación urbanística”, tamén terá que recoñecerllo a todos os concellos. E se non hai territorio en Galicia sen concello, Que sentido teñen entón a Directrices de Ordenación do Territorio? Para quen as fai a CPTOPT se os concellos teñen os seu propio modelo de acordo coas súas propias directrices?
Ademais, como a autonomía municipal pode xustificar un modelo de ordenación se este é ilegal, especulativo e insostible e non é un modelo elixido polos cidadáns?
.

Vigo, agosto 2008

IMPOSIBLE CONSTRUIR 55.OOO VIVENDAS

Os promotores ven imposible construír as 55.000 vivendas que o novo PXOM prevé no primeiro cuadrienio.

.

O Plan Xeral de Ordenación Municipal entra en vigor mañá cunhas perspectivas expostas fai catro anos

O Plan Xeral de Ordenación Muncipal de Vigo entrará en vigor mañá, case oito anos despois de que puxese en marcha a súa redacción o alcalde do BNG Lois Pérez Castrillo en 2001. O PXOM substitúe ao Plan de Urbanismo de 1993 que foi castigado polos tribunais e a partir de agora deixará de ser teoría para converterse na norma de ordenación para a cidade durante os próximos 20 anos. En total, prevé 116.000 novas vivendas, das que a metade, 55.709, terían que construírse no primeiro cuadrienio, ata 2011. Os promotores cren que na actual situación económica é misión imposible.

.

O Plan de 1993 será definitivamente historia mañá, aínda que cun atraso de polo menos catro anos sobre a peor data prevista para a súa xubilación. O do 93 en realidade só era unha adaptación da ordenación anterior, realizada cando o ciclo económico era á baixa e xa que logo, inútil para outro escenario de maior expansión. O de 2008 expúxose en 2000, xusto cando a promoción inmobiliaria atopábase no seu punto álxido, pero se comezará a aplicar nun momento depresivo, con todos os indicadores apuntando cara ao chan. De feito, parece que agora ninguén se pode crer que se vaian a construír as máis de 55.000 vivendas previstas entre este ano e 2011, o primeiro cuadrienio de aplicación do PXOM, que no plan económico é tamén o máis importante. Durante a súa tramitación, a Xunta puxo obxeccións a estas expectativas, ao considerar que non se adaptan á realidade. Con todo, o Concello fixo valer a súa autonomía e sinalar algunhas cifras. A primeira, que entre 1987 e 2007, Vigo creceu en 40.000 habitantes. A segunda, que existe unha bolsa de demanda por satisfacer. A estas cifras agarráronse os redactores do Plan (Consultora Galega) e a elas apúntase o alcalde para dar renda solta ao seu optimismo. Está convencido de que a crise pasará de longo por Vigo grazas ao impulso á construción.

Con todo, os promotores inmobiliarios, non o ven tan claro, aínda que intentarán sacar as máximas posibilidades ao Plan a pesar das súas enormes reticencias tras a modificación do documento para ampliar ata o 40% do solo dedicado a vivenda protexida.

Garrido, Presidente de Aproin, é tallante. "Agora non é posible construír as 55.000 vivendas previstas, en ningún caso", sinalou. Os datos que manexan os promotores indican que a demanda atópase estabilizada en Vigo nuns 3.000 pisos ao ano, entre vivenda libre e protexida. A esta cifra pódeselle engadir o que se cualifica como "demanda latente", acumulada doutros exercicios. "É correcto e podería haber un forte arranque cunha maior solicitude de vivenda protexida, pero nunca chegariamos a esas cifras", advirte Javier Garrido.

Se os promotores teñen razón e o alcalde non, importantes infraestruturas ligadas ao desenvolvemento de urbanizacións (túneles ou zonas verdes) non se iniciarían. Caballero destacou na firma do convenio de Praza de España que permitirá que a promotora fágase cargo da construción de varios subterráneos e outros servizos. Con todo, os promotores recordan que a maioría dos grandes ámbitos non foron ratificados por "exceso de cargas", polo que as dotacións públicas vinculadas a eles están no aire.

RECURSOS CONTRA O PXOM DE VIGO

.

Promotores presentarán doce recursos contra o plan económico do PXOM.

.

Unha consecuencia colateral da entrada en vigor mañá do Plan de Urbanismo é que os propietarios que se senten afectados poderán presentar recursos contenciosos-administrativos ante os tribunais. A patronal dos promotores, Aproin, renunciou explicitamente a formalizar como tal unha oposición xudicial, pero decidiu dar respaldo a través dos seus servizos xurídicos aos asociados que están dispostos a dar o paso.

Os recursos están practicamente redactados, e serían uns doce en total, todos eles moi similares na súa formulación: atacarán o estudo económico do PXOM. Hai tres aspectos crave sobre os que se basearán os contenciosos. En primeiro lugar, consideran equivocado o estudo de mercado realizado en varios ámbitos, como o PAU Cruceiro, de Alcabre.

Tamén rexeitan os coeficientes de ponderación dos distintos ámbitos, ao repartir de forma desigual os usos terciarios ou residenciais. E, sobre todo, os recursos atacarán un suposto desequilibrio entre as distintas urbanizacións. Os promotores afectados sosteñen que hai unha repartición de cargas e beneficios moi distinto respecto doutros, moito máis "premiados" polos redactores do Plan. Con todo, a lei da Xunta do 40% de vivenda protexida daría respaldo ao PXOM.

O DESERTO AVANZA SOBRE ESPAÑA

"E castigamos ao pobo do faraón con anos de seca e escaseza de froitos. Quizais así prestasen atención" ..

.

A seca extrema axexa ao 37% do territorio - O Goberno tarda cinco anos en aprobar o Programa de Acción Nacional de Loita contra a Desertificación -
.
Xa en 1996 a Administración comprometeuse a tomar medidas

.

España sécase. Un 18% do territorio corre un risco alto ou moi alto de desertificación; outro 19%, un perigo medio. Esa é a realidade e o punto de partida do Programa de Acción Nacional de Loita contra a Desertificación (PAND) do Ministerio de Medio Ambiente, Rural e Marino, que acaba de entrar en vigor tras a súa publicación onte no BOE. A iniciativa, sen nova dotación orzamentaria, levaba desde 2003 en mans do Goberno, cando a seca axexaba a un 31% da superficie, e xa entón acumulaba un importante atraso. Agora a ameaza da desertificación alcanza o 37%.

España asinou xunto con outros 70 países o Convenio de Nacións Unidas vixente desde 1996 que obrigaba a deseñar plans nacionais para combater o que era obvio; que a sobreexplotación dos recursos, o cambio na agricultura e o que entón se esbozaba como un inicio do quentamento global estaba cambiando a paisaxe. Once anos despois, en 2007, presentouse sen os deberes feitos no cume mundial sobre desertificación que acolleu Madrid. O documento que agora presenta, de 262 páxinas, parte dunha radiografía clara da situación. As zonas máis problemáticas son as catro Illas Canarias orientais (Tenerife, Gran Canaria, Lanzarote e Fuerteventura), Murcia, Alicante, Almería e o leste de Castella-La Mancha (Albacete e Ciudad Real). Ningunha sorpresa. Todas coinciden con aquelas, tamén recollidas no informe, nas que se observou unha maior sobreexplotación e salinización dos acuíferos. Tanto que os científicos da Unesco debateron retirar a catalogación de Zona de Interese ás Tablas de Daimiel...

..

toda a información, aqui...

.
PROGRAMA DE ACCIÓN NACIONAL CONTRA A DESERTIFICACIÓN

GALICIA NON CUMPRE

Á depuración de augas residuais, Galicia a que máis incumpre a directiva.

.

Galicia, entre as autonomías do Estado menos respectuosas co medio ambiente. Así, no que se refire á contaminación atmosférica, Galicia lidera a emisión de dióxido de xofre en España cun 30% do total debido fundamentalmente ás tres centrais térmicas emprazadas no noso territorio (Meirama, As Pontes, Sabón).
Segundo o estudo “Sustentabilidade en España 2006”, elaborado polo Observatorio da Sustentabilidade en España, a nosa terra avanza moi lentamente cara a un desenvolvemento sostible. Dita análise trata diferentes variables e indicadores entre o período 1990-2004. Na maior parte deles a nosa terra sae moi mal parada.

En canto as emisións de óxido de nitróxeno é a cuarta máis contaminante.No que respecta ao apartado de biodiversidade Galicia é, xunto con Murcia e Castela e León, a comunidade con maior proporción de mamíferos en perigo de extinción: cerca do 15%.

No que se refire ao apartado de incendios,a nosa terra foi a autonomía con maior superficie queimada polos incendios no período 1968-2004, tanto en valor absoluto (42.465 hectáreas de media anual) como en porcentaxe de superficie queimada do propio territorio (1,4% cada ano). Con todo, en superficie arbórea queimada hai outras catro comunidades por diante.

En canto á utilización e consumo da auga, o incremento no consumo nos fogares galegos entre 1996 e 2003 foi do 33%, ata superar os 140 litros por habitante e día (segundo Nacións Unidas, para levar unha vida digna só fan falta 60 litros ao día). Á súa vez, as perdas nas redes de distribución aumentaron ata o 20% de toda o auga distribuída entre 1996 e o 2003.

Finalmente, no que se refire á depuración de augas residuais Galicia é ,despois de Asturias, a comunidade que máis incumpre a directiva europea no tocante a este tema.

MOI CRITICA A CALIDADE DA AUGA DE SAMIL

Un estudo do ministerio revela que a contaminación da ría de Vigo é similar a cando case non se depuraba

.

Cen millóns de euros (16.638 millóns de pesetas) foron investidos polas diferentes Administracións no saneamento da ría de Vigo entre 1995 e o ano 2000. A construción en 1997 da segunda depuradora olívica acaparou gran parte de devandito investimento, que se volveu a incrementar un ano máis tarde para ampliala e tratar de solucionar os problemas que dita planta sofre desde a súa inauguración. A extensión das redes de saneamento ou a creación de depuradoras e colectores en varios municipios da ría, non supuxeron por agora unha sensible mellora na calidade das augas, a tenor das impresións que manexa o Ministerio de Medio Ambiente.
.

Un informe encargado por devandito departamento a través da sociedade pública Augas da Cuenca Norte (Acuanorte) conclúe que «desde o punto de vista de uso de baño, é moi crítica a situación da praia de Samil». O estudo elaborado pola consultora Saitec, especializada en obras públicas e estudos de impacto ambiental, recalca que a pesar de ser unha das praias máis grandes e concorridas da ría viguesa, é a máis «sometida aos efectos dos alivios do sistema de colectores do río Lagares, da propia depuradora da cidade e da vertedura do emisario». Esta última condución parte da polémica depuradora nas inmediacións da cabeceira de Samil e, tras percorrer 900 metros, penétrase na ría dous quilómetros para expandir con difusores ao longo de 112 metros as augas tratadas na planta. Vecinos e colectivos sociais demandan a localización de devandito emisario fóra da ría.

Verteduras continuas

A falta de capacidade da depuradora, así como as súas carencias estruturais, fan que allan chegado a verterse sen tratar ata 44 millóns de litros ao día, circunstancia que xa mereceu a condena da Unión Europea debido á alta presenza de partículas fecais en zonas de cultivo de moluscos. O estudo de Medio Ambiente, encargado para determinar o tipo de depuradora que se construirá para substituír á inaugurada fai só once anos, afirma que en determinados momentos a calidade das augas da ría é similar á rexistrada antes da existencia da planta do Lagares, o que evidencia o seu mal funcionamento.

«Considéranse as verteduras continuas e os alivios de tormenta -en momento de gran caudal de auga na rede de saneamento- como principais fontes de achegue de contaminación ao medio acuático», apunta o informe, que identifica a desembocadura do Lagares e as praias de Fuchinos e Calzoa como as zonas máis afectadas.

Cada vigués produce ao día 80 gramos de residuos que chegan á planta do Lagares, ver información aquí

Evitar que a auga de choiva chegue á depuradora levaría decenios, ver información aquí

REVOLUCIÓN CIENTÍFICA

O plan da Cidade do Mar provoca a protesta de investigadores do CSIC

.

Un grupo de científicos tacha o proxecto de "pésimo, excluínte e pouco integrador"

.

A futura Cidade do Mar enfróntase a un dobre problema urbanístico e científico. O plan para crear nos antigos terreos militares da ETEA en Vigo un gran centro de investigacións mariñas, apoiado por Zapatero e Touriño, carece aínda do chan necesario para botar a andar, debido ao atraso do convenio polo que a Xunta adquirirá a propiedade ao consorcio da Zona Franca de Vigo.

Os problemas non acaban aí: o proxecto científico elaborado por unha comisión de expertos xerou unha polémica entre investigadores galegos, liderada polos do Instituto de Investigacións Mariñas de Vigo (IIM), o centro que debe capitanear a futura Cidade do Mar.

Entre a comunidade científica galega esténdese a opinión de que as dificultades urbanísticas e o elevado orzamento do proxecto levaron á Xunta a desentenderse do mesmo, a pesar de que o promove en colaboración co Centro Superior de Investigacións Científicas (CSIC) e as tres universidades. É a opinión do científico do Instituto de Investigacións Mariñas de Vigo Antonio Figueras, considerado o pai da idea.

A estes problemas únese a controversia xerada polo proxecto científico, un documento de 98 páxinas elaborado por un grupo de traballo e que motivou a protesta de 20 investigadores, todos eles vinculados ao IIM, pertencente ao CSIC. Entre eles atópase o propio Figueras, que a pesar de formar parte do grupo encargado de elaborar o documento científico desmárcase del pola súa "escasa calidade". "Nin sequera traduciuse ao inglés, para que circule entre os expertos internacionais en investigación", laméntase.

.

mais información, aquí...

VINTE ANOS DE EDIFICIOS ILEGAIS EN VIGO

Alcaldes de todas as cores concederon licenzas a edificios condenados á derriba polos tribunais desde 1991

.

Corporacións de todas as cores víronllas con actuacións anuladas polos tribunais.

.

Desde finais dos oitenta, Vigo pasa por un auténtico descalabro urbanístico que culminou con dous PXOM, en 1993 e 2008. De Soto a Porro, todos os alcaldes tiveron a súa dose de culpa.

.

A maioría das actuacións teñen en común o autor do recurso, Eduardo Canabal, cidadán vigués que ata aparece no informe anual do Ministerio Fiscal pola súa reiteración no uso do contencioso. Con éxito, porque todas as súas accións coñecidas acabaron noutras tantas sentenzas contra o Concello, logo ratificadas polo Tribunal Supremo. A última é tamén a máis singular de todas: é a primeira, a Colina de Castrelos, e tamén a única que non ten a Canabal por autor e a de máis difícil legalización por non ser un asunto de volume senón de adaptación ao contorno. A pesar de todo, o actual alcalde, Abel Caballero, quere legalizar o edificio para evitar a quebra económica do Concello, que noutro caso ten-dría que afrontar o pago duns 40 millóns en indemnizacións. Caballero reclamou responsabilidades políticas aos seus antecesores e ata advertiu de que faría un informe respecto diso, ¿para que non se vaian de rositas, porque a xente pide que se asuman os erros?.

O certo é que de Soto a Porro, todos tiveron algo que ver, tanto dando licenzas logo anula-dás como intentando resolver os problemas heredados, que foron acumulándose paradoxalmente a partir do Plan de 1993, nacido para pór orde e que terminou por crear máis confusión, ata o punto de redactarse un novo con unha tramitación de oito anos ata a súa entrada en vigor o próximo día 25. En teoría, servirá para legalizar case todo, aínda que serán finalmente os tribunais os que terán que avalar as medidas, que afectan a uns 1.500 propietarios de pisos.

Os chalés de Canido, as urbanizacións de Jacinto Benavente e A Pastora, as torres de Ifer ou, o máis recente, a licenza ao centro comercial Gran Vía (concedida polo goberno de Corina Porro con oposición do PSOE) están á espera. Outras actuacións tiveron máis sorte: Rosalía de Castro, con sentenza de anulación do proxecto de compensación, foi a única onde unha denuncia acabou no fiscal, que chamou a declarar á Corporación de 1991, aínda que o Supremo arquivou o caso ao non atopar causas penais contra alcalde (Príncipe) e concelleiros.

.

A Colina de Castrelos.

.

O edificio decano entre os ilegais conseguiu licenza en 1991, sendo alcalde Manuel Soto. A denuncia veciñal de 1993 terminou nunha sentenza do TSXG ordenando a demolición por non adaptarse á contorna. A última sentenza, este mes, apenas deixa marxe ao Concello, que intenta legalizar o bloque para evitar indemnizar.

.

Torres de Ifer.

.

Licenza a instancias de Xesús Costas, de EG, durante o mandato de Carlos Príncipe. Eduardo Canabal presentou recurso ante o Tribunal de Galicia por exceso de volume e erros de tramitación. A sentenza, confusa, anula o ámbito, o proxecto e a licenza. Poderase legalizar a través do novo PXOM.

.

Chalés anulados.

.

Unha urbanización de luxo no peirao de Canido: unha licenza concedida durante o mandato de Carlos Príncipe que acabou con anulación xudicial da licenza (de novo por recurso de Canabal) con Manuel Pérez. Curiosamente, Manuel Fraga estivo presente na inauguración dos chalés, a pesar de carecer de permiso.

.

Unha urbanización.

.

A última sentenza, obra de Canabal, caeu sobre a urbanización A Pastora, condenada polo Tribunal de Galicia, fallo recorrido ao Supremo. De novo, exceso de volume que levou a anulación da ficha urbanística, o proxecto e as licenzas concedidas por Manuel Pérez. Poderase legalizar co PXOM.

.

Vivendas e xoguetes.

.

Outra urbanización condenada: composta por un bloque de vivendas (exceso de volume, xa que logo, máis pisos dos debidos) e Toys r Us, o Tribunal de Galicia ditaminou que a licenza concedida por Dores Villarino, con Príncipe de alcalde, era anulable. Recorrido o fallo, legalizarase co novo Plan.

.

Centro comercial.

.

A última polémica: Finca do Conde, actuación autorizada por Manuel Pérez, foi atacada por promotores, partidos e a propia Xunta. Houbo anulación, pero o Consello Consultivo obrigou a Castrillo, xa alcalde, a dar licenzas. Corina Porro deu o último permiso, o centro comercial, con fallo en contra aínda que recorrido.

.

Atlantico

A DEPURADORA DE VIGO SEN SOLUCIÓN

Os técnicos asumen un atraso de dous anos na depuradora de Vigo.

.

A falta de terreos para a planta no Plan Xeral obriga a facer agora un deslinde previo ás expropiacións.

.

A Xunta eludiu unha multa de 20 millóns por contaminación da UE tras prometer que a inauguraría no 2011.

.

As augas da ría de Vigo non estarán saneadas de xeito óptima ata ben entrado o 2013 ou ata ata principios do 2014, a tenor dos cálculos que manexan os técnicos das Administracións que participan no deseño e futura construción da nova depuradora viguesa. A data estimada supón atrasar en dúas ou tres anos o prazo dado pola Xunta á Unión Europea para lograr o perdón da multa de 20 millóns de euros que impuxo nunha sentenza o Tribunal Europeo de Xustiza polos altos índices de contaminación por coliformes fecais en augas destinadas ao cultivo de marisco nunha ría na que ao redor de 1.700 familias viven da explotación pesqueira.

A data do 2013 aínda non foi asumida politicamente polos organismos implicados no financiamento e construción da que será a maior depuradora de Galicia, pero xa é manexada e cualificada como «inevitable» nas súas últimas reunións polos técnicos do Ministerio de Medio Ambiente, Confederación Hidrográfica do Norte, Augas da Cuenca do Norte, Consellería de Medio Ambiente, Augas de Galicia e Concello de Vigo, segundo recoñecen fontes presentes en devanditos encontros.

A falta de espazo para levantar a nova depuradora onde se sitúa a actual, na desembocadura do río Lagares xunto a unha das cabeceiras da praia de Samil, condiciona de xeito definitivo a construción e deseño da planta de tratamento ideada para atender as necesidades de 500.000 habitantes ata o horizonte do ano 2042.

.

Longo proceso

.

Segundo o cronograma co que traballan os técnicos, haberá que elixir de inmediato unha das alternativas dadas pola empresa encargada de analizar os posibles modelos de depuradora a instalar en Vigo, para poder convocar antes de fin de ano o concurso para a elaboración do anteproxecto definitivo e despois a execución da obra. Devandito anteproxecto, cuxo prazo roldará os dez meses, é indispensable para á súa vez proceder a un deslinde dos terreos necesarios para ocupar pola vía da expropiación, trámite que sería difícil comezar antes de finais do 2009, aínda que se declare o proxecto de interese supramunicipal. As exposicións públicas, alegacións, declaración de impacto ambiental e demais pasos administrativos demoraranse ata finais do 2010, segundo as previsións técnicas, co que ata entón non poderían comezar unhas obras cuxa duración conta cunha previsión de entre 36 e 38 meses.

.

O PSOE EQUIVOCOUSE NOVAMENTE...

.

A DEPURADORA, OUTRA CHAPUZA DO PXOM...

NOVO PXOM: PRAZA DE ESPAÑA 2

O Concello asume 8 millóns de custo en Praza de España que antes non tiña

. .

O convenio subscrito onte non especifica quen pagará os 5,2 millóns de euros de indemnización á gasolineira

. .

A urbanización da praza de España será a máis importante do novo plan xeral de Vigo, probablemente a que antes inicie as obras (onte asegurouse que a principios do 2009) e tamén a que marcará o novo skyline do municipio (con catro torres de 18 alturas e 4 máis baixo rasante).

Pero entre o convenio subscrito onte polo alcalde, Abel Caballero, coas tres sociedades promotoras das obras -Bruesa, Residencial Praza de España, Praza de España Estación de Servizo-, e o que se formalizou fai un ano co PP na alcaldía, hai substanciais diferenzas.

Fai un ano, os catro grandes túneles da urbanización (entre Gran Vía, a Avenida de Madrid, a Estrada Provincial e a rúa Conde de Gondomar), máis o pequeno túnel de Marqués de Alcedo, os aparcadoiros, escaleiras mecánicas ao Castro e a reposición de servizos afectados, custaban 12 millóns de euros. E todos sufragábanse con cargo ao 10% do aproveitamento municipal e as plusvalías. Agora, as mesmas obras custan xa 15 millóns. E a metade fináncianse con cargo ao 10% do aproveitamento municipal e as plusvalías, mentres outros 7,6 millóns asúmeos directamente o Concello (escaleiras mecánicas, túnel de Marqués de Alcedo, aparcadoiros públicos e reposición de servizos).

Non é a única novidade. Antes as indemnizacións polo cesamento de actividade da gasolineira cifrábanse en 5,2 millóns de euros. Agora este concepto excluír do texto e podería chegar a encaixarse no apartado 2 do punto 4º do convenio, onde se especifica que «o resto de custos necesarios para cubrir as esixencias que o Plan expón (...) serán custeados polo Concello».

Ademais, fai un ano obrigábase aos promotores a entregar un aval polos 12 millóns de euros do custo de urbanización. E agora o aval desapareceu do convenio.

Non é todo. Respecto ao 21% de vivivenda protexida incluído en todo o ámbito (o que equivalería case a que un dos catro bloques de vivendas fose destinado a este fin), existen excepcións. A cláusula sexta do novo convenio que onte rubricou o alcalde permite aos promotores esquecerse desta obrigación se a porcentaxe de vivenda protexida redúcese en calquera outro ámbito do municipio.

.
O acordo plasmouse nun ambiente de tensión e segredo
.
memoria e ficha do ambito, ver aquí...
.

ordenación detallada, ver aquí...

NOVO PXOM: PRAZA DE ESPAÑA

Caballero asina o convenio de praza de España ao que o PSOE opúxose
.

Os socialistas rexeitaron o impacto das catro torres de 21 alturas, tres delas en zocalo para centro comercial.

.

Dunha gran rotonda a unha praza de 40.000 metros cadrados con catro torres . O alcalde de Vigo, Abel Caballero, asinou os catro promotores que levarán a cabo a transformación da praza de España, unha das principais actuacións incluídas no PXOM e unha das máis polémicas, que contou co rexeitamento dos socialistas durante os catro anos de goberno do PP. O convenio ten como fin peonalizar a actual rotonda para convertela nun praza peonil na que se construirán catro torres, sobre un zócalo de 3 plantas para unha área comercial, e unha zona verde, o que supón un total de 21 alturas, canalizando a maior parte do tráfico por túneles. O proxecto para esta zona foi un dos máis polémicos durante a tramitación do Plan Xeral. Inicialmente o PXOM contemplaba torres de ata un máximo de 30 alturas, que aos poucos se foron reducindo ante as críticas xeradas.

O alcalde xa confirmara fai uns meses que as torres manteríanse e que o proxecto renegociaríase para modificar o financiamento dos novos túneles da Avenida de Madrid e para incluír un 21% de vivenda protexida no ámbito. «Eu non teño que xustificar nada», declarou o alcalde ao ser preguntado se non vía un tanto «paradoxal» que un rexedor socialista dea luz verde a unha reordenación urbanística criticada durante os catro anos de Goberno local liderado polo PP e por parte dos seus colegas socialistas na oposición.

A intención dos promotores é ter rematado o proxecto de urbanización da praza de España a finais deste ano para poder iniciar as obras durante o 2009. Estas previsións permitirán como asegurou esta mañá o alcalde que os novos túneles empecen a operar xa no 2011.

O proxecto urbanístico para a zona propón eliminar a gasolineira que existe na esquina con Gran Vía e integrar a sede da Fundación Celta na praza, abrindo ao público os xardíns da sede do club. Ao redor da praza crearíase un anel viario aínda que o tráfico circularía principalmente polos noves túneles que se crearían baixo a nova praza. O custo dos novos túneles de entrada e saída da Avenida de Madrid será financiado polos promotores inmboliarios, un dos puntos renegociados polo actual goberno municipal para aceptar este convenio.El custo aproximado para a construción dos túneles rolda os 9 millóns de euros, apuntou o rexedor socialista.

.

memoria e ficha do ambito, ver aquí...

.

ordenación detallada, ver aquí

VER MARXEN DESTA PÁXINA

NA MARXEN DEREITA, SE PODE ACEDER A INFORMACIÓN, PICANDO SOBRE A IMAXE DE:

.

1.-Ditame Xurídico da Avaliación Ambiental (AAE)

.

2.-PXOM e modelo de cidade - O Cambio do PSOE

.

3.-Plan de Mobilidade Insostible para Vigo

.

4.-Manifesto contra a violencia urbanística

.

5.-Resolución Consellería Medio Ambiente

.

6.-Resolución Avaliación Ambiental (AAE) 28-03-2008

.

7.- Aprobación definitiva do PXOM 16-05-2008

.

8.- Aprobación do PXOM no DOG 03-06-2008

.

9.- Aprobación do PXOM no BOP 06-08-2008

.

10.-Esquerda Unida, non a este PXOM

..

11.-Ditame Xurídico do Plan Xeral
.

12.-Ditame de sostenibilidade ambiental

. .

13.-Outros

EN PRIMEIRA LIÑA

Carlos M. Duarte Quesada

.

O uso dos recursos mariños ha de regularse con criterios científicos conservativos.

.

Necesitamos políticas de preservación do mar firmes, sen concesións a intereses conxunturais.

.

O urbanismo salvaxe das costas, as verteduras, as malas prácticas pesqueiras e o quentamento global degradan cada día máis as augas mariñas, a súa flora e a súa fauna. Hai que tomar medidas xa.

.

Anticipando un día caloroso, levantouse pronto para percorrer as rochas do litoral en busca de marisco aproveitando o frescor das primeiras horas do día e a baixamar. Ao alcanzar a beira do mar sentou sobre os seus talóns e deixouse invadir polo son das ondas que acariñaban a suave pendente da praia na súa devir, humedecéndoa nun xogo de cambiantes texturas e cor. Era o seu momento preferido do día.

Esta escena podería describir as sensacións do lector de vacacións na costa, pero igualmente podería referirse ao habitante da cova situada xunto á beira do mar en Sudáfrica que representa o asentamento de humanos modernos máis antigo coñecido, e cuxos habitantes se alimentaban fai xa 170.000 anos de moluscos, ourizos e outros produtos do marisqueo.

Hoxe, unha onda de españois desprazouse ás nosas costas para gozar da sensación de benestar e tranquilidade que a contemplación do azul inmenso do mar repórtanos desde entón. Pero sabemos ben que algo cambiou: falta algo e sobra moito. As dunas coroadas por piñeirais deron paso a edificios de 20 plantas que pugnan por situarse en primeira liña, como a cova do noso protagonista, comprimindo a praia pola presión construtora desde terra que transformou xa un de cada tres quilómetros da nosa costa.

Ata a cor do mar cambiou: falta azul e sobra verde. O aumento de aportes de nitróxeno e fósforo á costa estimulou o crecemento de algas tiñendo dunha cor verdoso as augas costeiras, cuxo osíxeno consomen ao descomporse ata asfixiar a fauna mariña creando zonas mortas que se expanden polas zonas costeiras do planeta...

.

mais información, aquí...

OS MAIORES ESCÁNDALOS DO PP, BALEARES

Anticorrupción desmonta en Baleares outra trama de altos cargos de Matas

.

Cinco detidos en Mallorca por malversación, suborno e prevaricación

.

A portavoz do PP, imputada noutro caso, promete ser "inmisericorde"

.

Novo escándalo de suposta corrupción económica na xestión do anterior Goberno balear, presidido por Jaume Matas (PP). O último caso destapado de malversación de caudais afecta de cheo á antiga cúpula directiva do Consorcio de Turismo Joven e salpica á ex conselleira de Presidencia Rosa Puig.

A Fiscalía Anticorrupción ordenou arrestar onte a cinco persoas: os ex altos cargos Damián Amengual, ex xerente do consorcio, e Juan Francisco Gosálbez, ex xefe de servizos; María Auxiliadora Pérez, esposa deste último; Jaime Cerdà, contable do consorcio -que quedou en liberdade tras declarar- e o empresario da construción Marcos Pérez Martínez, tamén libre desde onte á noite.

A denuncia presentouna o actual Goberno, presidido polo socialista Francesc Antich, tras un traballo de auditoria que desvelou as supostas irregularidades.

Pedro Horrach, fiscal anticorrupción de Baleares, analiza a existencia de posibles delitos de malversación continuada de caudais públicos, suborno, prevaricación, negociacións prohibidas aos funcionarios e falsificación documental. Os detidos mostráronse dispostos a colaborar durante as súas declaracións de onte na comisaría da Policía Nacional en Palma.

A mecánica dos subornos por pago de comisións quedou apuntada polos protagonistas. Nalgúns casos, as dádivas poderían superar o 30%. Está previsto que os arrestados pasen a disposición xudicial hoxe e que Anticorrupción eleve unha querela criminal mañá.

Turismo Joven encargábase do circuíto de albergues, viaxes de estudos de linguas no estranxeiro e rutas internacionais. Suponse que o xerente Amengual e o seu aliado interno, o primeiro executivo Gosálbez, idearon unha serie de actuacións para apoderarse de inxentes cantidades de diñeiro procedentes dos fondos públicos, segundo a acusación.

.

mais información, aquí...

OS PLANS DE URBANISMO RESULTAN IRREALIZABLES

ENTREVISTA: Celestino García Braña
Decano do Colexio de Arquitectos de Galicia
.
"Fai falta que canto antes contemos cun Plan do Litoral"
-
"As Normas do Hábitat débense concretar para que sexan áxiles"
.
"Detrás de calquera actuación brutal ou dubidosa hai un arquitecto"
.

Viña avisando da picada inmobiliaria e as súas previsións cumpríronse. O máximo representante dos arquitectos galegos pide axilidade urbanística á Administración e maior concreción ás Normas do Hábitat

.

O decano dos arquitectos galegos, Celestino García Braña (Santillana de Mieres, 1945), asume a responsabilidade do colectivo profesional nos desmáns na costa. Urxe á Xunta a aprobar cando antes o Plan do Litoral.

.

Pregunta. 200.000 vivendas visadas en sete anos en Galicia. Era previsible o parón na construción?

Resposta. Eu levaba moito tempo dicindo que isto non podía ser. A demografía non se corresponde co crecemento do parque de vivendas e debe haber unha relación entre ambos os parámetros. Sucedía algo estraño.

.

Pregunta. Especulación?

Resposta. Si, pero tamén a atracción que sempre tivo a vivenda, que parte da tradición recente española que converte a vivenda nun sector refuxio para o investimento de diñeiro. España e sobre todo Galicia non teñen asentada a cultura do aluguer. Para os mozos a compra non é a mellor solución porque reduce a mobilidade.

.

Pregunta. Os arquitectos non teñen responsabilidade neste festín?

Resposta. Non somos o eslabón máis forte da cadea. A nosa responsabilidade é resolver os problemas concretos que se nos expón no taboleiro de debuxo. No outro, non; son factores económicos e culturais que exceden con moito aos profesionais que están ao servizo.

.

Pregunta. Tampouco nos desmáns na costa?

Resposta. Si, iso é así. Creo que os arquitectos debemos ter uns límites. Un arquitecto non é o que sabe en que consiste un edificio, senón o que sabe se debe facerse ou non. Detrás de calquera intervención brutal ou dubidosa hai unha firma. E esa responsabilidade debemos asumila. É máis, creo que o porvir das profesións liberais é aplicar códigos deontolóxicos máis estritos, aplicar máis responsabilidade social.

.

Pregunta. A Xunta asegura que o futuro é a rehabilitación e a protección oficial. Comparte esa visión?

.

mais información, aqui...

A CANCIÓN DO VERÁN

O «Pi-ri-co-to», o «Pi-ri-co-to»

.

Xa temos canción do verán: O Piricoto. Póñanlle a música da Barbacoa de Georgie Dann e canten comigo: «O Pi-ri-co-to; o Pi-ri-co-to». Este ano xa se estaba botando en falta un soniquete estival como Dios manda e veu o Tribunal Supremo a rexistralo. A sentenza da tamén chamada Colina de Castrelos, con só acompañala dunhas maracas, é un deses temas pegadizos chamados a triunfar en todas as verbenas. Así que saiamos todos os vigueses á rúa, como a Conga de Jalisco, a cantar en «trenecito»: "O Pi-ri-co-to, ¡hey! O Pi-ri-co-to, ¡guau!"

Tantos anos levan dándonos a lata con este tema, que tiña que ocorrer. Que a sentenza de demolición do inmenso edificio ilegal de Castrelos salga en agosto, con estivalidad e alevosía, e tomémonola de broma.

Máis que nada, porque é a enésima vez, desde 1991, en que asistimos á publicación dunha resolución xudicial para que á construción de marras póñanlle unha boa dose de dinamita. E, ademais, perdemos a conta dos alcaldes que dixeron que acatan a sentenza e que pedirán un informe legal e urbanístico para dar solución ao caso.

.

Políticos

.

Levamos dezasete anos así. E a pouco que esperemos algunhas décadas máis, xa non haberá que derrubar o "Piricoto", senón que se caerá só. Os políticos, moi a miúdo, esperan que as cousas resólvanse soas. E así seguen, non xa só a Colina de Castrelos, senón tamén os apartoteles de Samil, as torres da Barxa, Finca do Conde, os chalés de Canido, a urbanización de Rosalía de Castro, etc. etc. Legal, legal, o que se di legal, debe quedar en Vigo o monte do Castro, e porque xa estaba aí cando os vigueses chegamos.

Sinceramente, dubido que a sentenza coñecida esta semana sexa a última sobre a popular urbanización. Porque nin os políticos de todo signo foron capaces de legalizala, nin pode o Concello asumir a súa demolición. As indemnizacións, afirman, levarían ao Consistorio á quebra, escenario que eu, persoalmente, xa non vexo o peor, francamente.

Agora que está de moda, que se acolla o Concello á lei concursal, e póñanlle un administrador xudicial. De feito xa tivo un, aínda que durou seis meses como alcalde. E, se non, por min que crebe e desapareza.

Mentres non se produce tan grata nova, nin solución algunha, consolarémonos cantando esta nova canción do verán: "O Pi-ri-co-to; O Pi-ri-co-to". Todos xuntos: ¡Everybody!

.

la voz de galicia

DOMUS NERGA "O PIRICOTO"

O permiso chegou en marzo de 1991
.

A licenza municipal para a construción da controvertida urbanización Domus Nerga, máis tarde coñecida como Colina de Castrelos, foi outorgada pola comisión de goberno (órgano antecesor da xunta de goberno), tres meses antes de que Manuel Soto tivese que deixar o cargo.

Con todo, o entón alcalde eludiu a súa presenza física no acto de votación, así que o permiso deuse polo resto de concelleiros. Estaban presentes na comisión Francisco Santomé (ponente), María Xosé Porteiro (que chegou con atraso), Nieto Figueroa "Leri", Agustín Arca, Álvarez Salgado e González Magariños, que foron os que avalaron a proposta, todos eles membros do grupo socialista que gobernaba en solitario grazas aos apoios de concelleiros tránsfugas.

Incorporáronse á reunión, con voz pero sen voto, tres corporativos máis que formaban parte do denominado "consello de goberno": Carlos Príncipe (que non participou tampouco no debate), Manuel Alvite e Castedo. En cambio, o entón alcalde Manuel Soto non estivo presente en ningún momento, desvinculándose así da obra. Pouco despois tamén o faría da Alcaldía, na que estivo durante 12 anos ininterrompidos, e tras catro anos "desaparecido" tamén se borraría do propio partido socialista, formando unha lista independente primeiro e logo integrándose no Partido Galeguista, do que agora parece totalmente desligado, tras o seu fracaso electoral de 2007.

.

Pola súa banda, o grupo de veciños de Castrelos que iniciou as accións contra a Colina de Castrelos ratificouse na súa decisión de continuar adiante coas súas accións.

O portavoz habitual do grupo, recordou que pasaron máis de 15 anos con recursos e agora non imos dar marcha atrás. Segundo as estimacións, para o Concello, unha condena á demolición completa suporía un gasto duns 40 millóns de euros en indemnizacións aos compradores de boa fe. Entre os actuais propietarios, que ven incapaces de vender os seus pisos, curiosamente atópase o secretario Xeral do Concello de Vigo.

Levamos moitos anos pedindo que se cumpra coa lei, agora demóstrase que os paus que daba a policía cando nos manifestabamos contra devandita ilegalidade, habería que darllos a eses políticos. Os políticos deben responder ante os tribunais polos amaños que realizan e as indemnizacións que as paguen eles co seu patrimonio ou co cárcere como os narcos, xa veriamos como a moitos sacaríanselle as ganas de presentarse á política.

A XUNTA, PROXECTO SEN SENTIDO

A Xunta dá un novo bandazo nun proxecto que segue sen ter sentido

.

A diferenza entre ter as ideas claras ou non telas é seguir o camiño en liña recta ou dar bandazos. E o complexo que a Xunta levanta no monte Gaiás é clara proba diso. Cando o bipartito chegou ao Goberno fai tres anos atopouse un proxecto no que había que investir case 500 millóns de euros para unha serie de supostos colectores culturais pero carentes de contido. Faltou valor político naquel momento para pór fin a semellante malgasto e a decisión foi unha fuxida cara a adiante. Déronse un prazo de ano e medio para anunciar aos catro ventos que atoparan a solución, ata financeira, ao problema. Con todo, cando pasou outro ano e medio, a Xunta descólgase cun plan alternativo que non só deixa sen efecto o anterior, senón que demostra que non servía.

E probablemente virán máis plans mentres non exista valentía política para tomar unha decisión cabal: parar os edificios que aínda están sen empezar e tratar de buscar un sentido, unha utilidade e sobre todo unha rendibilidade a todo o diñeiro enterrado en cemento e granito no monte.

SENTENZA DO PIRICOTO

-

O Tribunal Supremo confirma a demolición do Piricoto

.

A sección quinta da sala do contencioso administrativo do Tribunal Supremo desestimou o recurso de casación interposto pola comunidade de propietarios do edificio Colina de Castrelos, tamén coñecido como o Piricoto.

Nos fundamentos de dereito explica que a única forma de executar a sentenza ditada o 22 de setembro de 1994 non é outra que a ordenada polo Tribunal o 2 de maio do 2006, «é dicir, proceder á demolición total ou parcial do inmoble, para o que a administración municipal deberá redactar no prazo dun mes un proxecto de demolición supervisado pola propia Sala sentenciadora.

O colectivo denunciante, que no seu día conformaban a asociación de veciños de Castrelos, esixe que se execute a sentenza e procédase a ordenar o cesamento dos usos de vivenda no inmoble e corríxase o proxecto de demolición cumprindo os prazos de derrube. Advirte que non escatimará esforzos para conseguir a recuperación da legalidade urbanística tal e como leva facendo desde fai case 20 anos.

A licenza municipal, concedida en 1991 co goberno de Manoel Soto, foi anulada no seu día por non adaptarse ao ambiente do contorno das zonas protexidas por Patrimonio Histórico, de aí a sentenza que obriga a derrubalo.

TROPELÍAS DE PEPIÑO BLANCO (PSOE)

Denuncian a 'ilegalidade' da casa de Pepe Blanco (PSOE) na Illa de Arousa

.

Din que se construíu a medida do PSOE e saltándose a Lei de Costas

.

Pretendían encadearse, pero, segundo aseguran, o despregamento da Garda Civil na zona impediullo. Varios membros do colectivo Cafines (unha asociación de estafados por empresas de refinanciamento de débedas) tomou onte A Illa de Arousa para protestar a construción en primeira liña de praia e "saltándose a legalidade" da urbanización que bautizaron como "Villa PSOE".

Nela terá a súa casa o vicesecretario xeral do PSOE, José Blanco, que veranea desde fai anos na localidade pontevedresa e, segundo Cafines, tamén adquiriron alí propiedades o conselleiro de Traballo, Ricardo Varela, e outros altos cargos do PSOE. A protesta limitouse onte ao despregamento dunha pancarta na casa que Blanco ten alugada no Carreirón.

Segundo asegura o coordinador de Cafines, José Carlos Piñeiro, a historia de "Villa PSOE" ou o residencial Illa de Arousa, (o seu nome real) comezou en 2006 coa adquisición por parte dunha promotora de varias leiras de solo rústico, nas que non se podía construír. "O Concello recalificó os terreos", asegura Piñeiro, quen indica que na zona levantáronse 8 chalés e un edificio de apartamentos, que tapa as vilas. "Saltáronse a Lei de Costas, sales do edificio e metes un pé na auga", indica. Cafines acusa ao Concello, en mans socialistas, de deseñar o plan urbanístico a medida de Ferraz (a sede socialista en Madrid) e considera que se trata dun caso claro dun "acto corrupto labor por unha administración". O colectivo puxo os feitos en coñecemento da Fiscalía de Pontevedra e pretende presentar unha querela criminal.

.

toda a información e comentarios, aquí...

.

outra información relacionada, aquí...